"کودکان روسپی" افریقایی در میان مردگان می‌خوابند! +عکس

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از فرادید، ده‌ها کودک نگون بخت که برای زنده ماندن "تن فروشی" می‌کنند، به گورستان پناه برده‌اند زیرا در باورشان این کار آن‌ها را از شر شیطان محافظت خواهد کرد.

هر روز صبح، کمی پیش از سپیده دم، این نوجوانان با لباس‌های مندرس خود از میان قبرهای گورستان پالم گروو در مونراویا برمی‌خیزند. این‌ها همان کودکان گمشده‌ی لیبریا هستند که با دست خالی قبرهای حاشیه پایتخت این کشور را کنده و با هم تقسیم کرده‌اند. هنوز آثار مخرب جنگ داخلی 14 ساله که نزدیک به یک دهه پیش پایان یافت، در این کشور مشاهده می‌شود.

"پرنسس چی" و دوستش "جاشوآ ویلیامز" در یک گورستان

انواع بیماری مانند ایدز و مصرف مواد مخدر چون هروئین در این کشور شایع است. دختری 16 ساله به نام پرنسس چی (Princess Chea) به ما گفت: «پنج سال است که در گورستان می‌خوابم... چاره دیگری ندارم. والدینم پس از جنگ داخلی از دنیا رفتند. هیچکس نبود تا مراقبم باشد یا از من محافظت کند.»

پرنسس چی می‌گوید که خوابیدن در گورستان باعث می‌شود تا او از شر شیطان در امان بماند

پرنسس چی می‌گوید: «اینجا در قبرها امن است. کسی جرات ندارد سمتمان بیاید.»
پرنسس چی نخستین بار در 10 سالگی تن فروشی کرد. او برای اولین خودش را در ازای 1.40 پوند به یک پیرمرد در مرکز شهر مونروویا (پایتخت لیبریا) فروخت. او در حالی که اشک در چشمانش جمع شده می‌گوید: «الان 6 سال است که روسپیگری می‌کنم. اصلا خوشحال نیستم. اما کسی را هم ندارم که پیشش بروم.»
او در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «من هر روز با 10 مرد در ارتباط بودم. خوش شانس بوده‌ام که هیچ وقت باردار نشده‌ام. البته از ایدز هم نمی‌ترسم چون خدا از من مراقبت می‌کند!»

قبری که پرنسس چی و دوستش آن را "خانه" صدا می‌زنند

با شیوع ویروس ابولا در این کشور، تنها کاری که او می‌توانست انجام دهد این بود که دعا کند. او می‌گوید: «من برای اینکه درد را متوجه نشوم، کوکائین مصرف می‌کنم، اما هر روز دعا می‌کنم که شاید از قبر بیرون آیم و به مدرسه بروم.»
چی و دوست 17 ساله‌اش جاشوآ، تنها دو نمونه از دختران کم سن و سالی هستند که در ازای پول یا کالا تن فروشی می‌کنند. پلیس لیبریا می‌گوید که این مشکل تشدید شده زیرا تعداد کارگران جنسی 11 و 12 ساله در بارها و کلوب‌ها بسیار بیشتر شده است.
روسپیگری کودکان و نوجوانان در لیبریا میراث ناراحت کننده‌ی جنگ داخلی لیبریا است. در آن دوران، دختران با جنگجویان دوست می‌شدند تا بتوانند غذا یا کالاهای دیگری را تهیه کنند.

این دو می‌گویند که چاره‌ای جز این نداشته‌اند

موسسه خیریه کودکان خیابانی بریتانیا کودکانی مانند پرنسس چی را از طریق آموزش و تحصیل حمایت می‌کنند. همچنین هدف طرحی به نام Girls Speak Out این است که دختران آسیب پذیر را مجدد نزد خانواده‌هایشان برگرداند.
یکی دیگر از دوستان پرنسس چی، دنیل جانسون 12 ساله است. او از این لحاظ که ویروس ابولا جان تمام اعضای خانواده‌اش را گرفت اما او جایی بین اسکلت‌ها برای خودش یافته، احساس خوش شانسی می‌کند. دنیل عاشق فوتبال است و می‌گوید: «اینجا احساس امنیت می‌کنم زیرا ارواح حواسشان به من است. ما کسی یا چیز دیگری نداریم.»